Het hoge woord is er uit! Na 14 maanden aftellen uit het hoofd, maar ook in de aftelapp (per seconde nauwkeurig! ;-)), hebben we ‘JA’ gezegd, zijn we nu man en vrouw! Getrouwd! Familie Vermeer 😀 Suuuuperleuk! En hoewel het nog even wennen is aan de naamsverandering (mede door de administratieve vertraging bij verschillende instituten zoals mijn werk en gemeente Roosendaal) is verder alles gelukkig lekker hetzelfde gebleven. Na Bas’ zonnesteekavonturen en mijn oogontsteking kunnen we nu echt terugkijken op een fantastische huwelijksdag!
Zaterdagochtend 07:40. Allebei niet echt zenuwachtig op het eerste gezicht; Bas vertrekt richting mijn moeder, Arie en Carmen. Ik blijf thuis achter. Wachtend op Letty (make-up en haar) en Merijn (fotograaf). Zodra die aangekomen zijn heb ik even spijt dat ik niemand gevraagd heb om voor het drinken e.d. te zorgen, maar nadat ik ze verwezen heb naar de koelkast en de waterkoker voor het volgende drankje, zit de sfeer er al goed in. Ik zit weer op de praatstoel merk ik! Gelukkig is het míjn dag vandaag, dus dan mag het! 😉 Na een half uur aan de gang vraagt Merijn toch of ik even mijn mond wil houden, want dan kan ie een foto maken waar ik geen rare bek op trek hahaha. Ik benoem nog even dat er wel een aparte pagina van al mijn rare gezichten gemaakt kan worden en hou daarna wijselijk even mijn mond.
Even voor half 10 druppelen de belangrijkste mensen binnen; mijn moeder, vader, Simone, Debbie, de vader van Bas en Tiny en ik sluip met mam naar boven om de jurk aan te trekken. Dat gaat vrij vlotjes en na de finishing touch van kettinkje, armbandje, oorbellen en een laagje lippenstift ben ik er helemaal klaar voor! Het is wachten op Bas! Die komt even na 10:00 aan in de door Arie geregelde eend en hoewel ik hem al hoor duurt het nog even voor hij binnenkomt. Een klein beetje gespannen toch sta ik in het midden van de woonkamer op hem te wachten. Hoe zou hij er uit zien?! Voor mij is het een net zo grote verrassing als voor hem! Het zou iets speciaals, niet standaards zijn….
En dan is ie daar, mijn Basje!
En wat ziet ie er mooi uit!!! Die stropdas is suuuupertof en écht Bas en dan die schoenen; nooit verwacht dat hij zoiets aan zou doen, maar waaauw, wat staat het hem goed!! En het pak, suuupermooi! Haha en mij vond hij ook mooi hoor! We staan samen even te stralen van geluk en opgelatenheid voordat we in onze eend vertrekken naar het foto’s maken samen met Merijn.
En dan gaan we met de, overigens heerlijk zittende, eend op weg naar onze fotolocatie bij Fort de Roovere. Bas en ik lekker met zijn tweetjes en Debbie en Merijn in de andere auto. Hij rijdt verrassend lekker, die eend!! Zo lekker dat we zelfs even kletsen over het zelf hebben van een eend. Simpele auto, ramen klap je gewoon omhoog, deur gaat handmatig open en dak rol je gewoon op, maar prima toch!!! Intussen kletsen we tof over elkaars prima in de smaak vallende outfit en spreken we onze verwachtingen uit over wat we dachten dat het zou zijn. Ik voel me heerlijk!
De eend is zelfs zo snel dat we eerder zijn dan de Volvo met Merijn en Debbie er in en de AREDKO van de eend (Alle Ramen en Dak Kunnen Open) zorgt voor een lekker windje op deze nu al hete ochtend.
Bas helpt mij en mijn boeket uit de auto en nog een beetje onwennig loop ik met mijn jurk en het boeket in mijn hand. We lopen richting Mozesbrug voor wat eerste foto’s, uiteraard onder toeziend oog van menig voorbijganger (hoe zou dat nou komen?! 😉 ). Alle apparatuur wordt geïnstalleerd; dat zou goed moeten komen! Nu wij nog 😉 . Lachen gaat ons doorgaans prima af, maar op commando elkaar kussen en beetpakken leek ons best lastig. Stralen is echter geen enkel probleem met hoe we ons vandaag voelen en dus lukt dat ook best prima, al hangt het boeket er regelmatig wat verloren bij (tja, wie heeft er nou iedere dag een boeket in zijn hand wat je ook nog in wenselijke houding moet houden?!). Al snel haalt Bas dat ding uit mijn hand om me te ontlasten, want die zonnebloemen zijn nog best zwaar! Na een aantal mooie foto’s (denken we, we hebben er pas 1 gezien), gaan we richting bloemenveld voor nog wat foto’s.
Maar eerst…..
Plassen!
Als je ergens over na gaat denken, moet je altijd sneller… toch?! Bij teruglopen voel ik mijn blaas en omdat er zo’n klein kotje met horecagelegenheid staat, kan ik vast even…? En dus: Hop Hop, naar de wc! Geholpen door Bas en Debbie houd ik mijn jurk in een welbekende ‘Ikea-tas-positie) en kan ik zowaar op de normale manier op de wc plaatsnemen 😀 . Na het lozen van die ballast gaan we het bloemenveld in voor nog wat mooie foto’s! We negeren de aarde, het groen en het klimmen naar de plaats. De volle zon brandt op onze gezichtjes, maar tough als we zijn, houden we gewoon vol!
We rijden nog even langs een watertje en maken wat mooie foto’s met de eend en wat spontane foto’s, want hoewel geënsceneerd; de onderstaande linkse foto was vrij spontaan!
En als voor ons gevoel de halve dag al voorbij is, staat die eigenlijk pas op het punt om te beginnen. We rijden binnendoor richting Bergen op Zoom en na enkele omleidingen komen we uit op de Markt bij het Oude Stadhuis waar we elkaar vandaag het JA-woord zullen geven. Geen spanning daarvoor, wel even voor de vele mensen die ons enthousiast gaan begroeten! Hoe zal het gaan?! Alles loopt echter gesmeerd en na een begroeting met opa en oma, een kroel van onze prachtige bruidsmeisjes Abby en Zoë en wederom een bezoekje aan het toilet (ik ben niet voor niets een Van Renssen hè, oma! 😉 ) kan de ceremonie beginnen!
De ceremonie duurt een uur en vooraf vroeg ik me af: hoe krijgt die man dat volgeluld, maar dat blijkt voor onze perfecte trouwambtenaar geen enkel probleem: Rieny Hagenaars weet een prachtige persoonlijke dienst ervan te maken, waarbij ook opa en oma (64 jaar getrouwd! Wat een voorbeeld!!!!) nog even in het zonnetje worden gezet. Het mooiste moment voor het daadwerkelijke JA-woord vind ik onze stukjes voor elkaar. Mijn stukje heb ik uiteraard zelf geschreven, maar van het stukje van Bas vloeien even mijn traantjes. Zoveel liefde als hij in dat papier heeft gestopt is onvoorstelbaar. Wauw, ik prijs me ontzettend gelukkig met een man naast me die 1. net zo veel gevoel en liefde te geven heeft als ik en 2. die dat ook nog kan uiten in deze mooie woorden. Ik hou zielsveel van deze jongen en terwijl ik hier met hem sta en af en toe aankijk tijdens zijn woorden die me raken zie ik ook zijn geluk. Wij willen samen oud worden, niets liever dan dat. Met ups en downs, met mooie en vervelende momenten, maar vooral met elkaar! En dat is het belangrijkst. Onze relatie staat altijd voorop.
Onze gezichten zijn nog steeds een beetje rood van de emotie als dan toch eindelijk het officiële moment is aangebroken. Zonder enige twijfel en vol overgave geven we elkaar het JA-woord! Wat een prachtig moment! Ik voel me stralend, al de hele dag eigenlijk… wat heerlijk! Op dat moment zijn alleen wij twee er nog en doet niets om ons heen er even meer toe.
Abby en Zoë brengen ons even later onze ringen en na wat duwen en trekken passen ze allebei over onze dikke vingers van het zweet! Wat hebben ze het goed gedaan, die twee meiden!!
Na de dienst, de heerlijke felicitaties en de kroels van menigeen gaan we richting BenedenSas, waar we vanmiddag een loungefeest doen. En het moet gezegd worden: het is er heeeerlijk weer voor!!! We worden ontvangen in een prachtige erehaag met ontzettend veel mensen. Men weet dat ik niet verlegen ben van een beetje aandacht, en toch voelt dat even ongemakkelijk; zoveel aandacht in 1x helemaal op jou gericht. Maar wat ontzettend veel liefde en ontzettend veel complimenten over zowel Bas’ als mijn outfit die we met zorg en liefde hebben uitgezocht.
Heet is het wel en dus zoeken we een beschut plekje op om felicitaties aan te nemen. Oh en niet alleen felicitaties, maar ook prachtige cadeaus, lieve kaarten en mooie woorden! Het toppunt is toch wel de band van Bas, die het leuk leek om ons 520 lege flessen cadeau te doen en voor onze neus de zak, waar ze dat in meegenomen hebben, kapot te scheuren…. Waaauw, wat een werk, maar wát een humor ook hahaha!
In de hitte van de middag worden nog wat mooie foto’s gemaakt, wordt gezellig gegeten en gedronken en klets ik heel wat af! Gezellig is het, warm ook!
Cadeautjes voor onze bruidsmeiden
Na een warme gezellige middag gaan we met de familie en getuigen aan het eten. We schuiven de tafels aan elkaar en tussen de heerlijke hapjes door mogen we nog luisteren naar twee persoonlijke prachtige emotionele speeches van Bas’ beste vriendin Desiree en mijn papa die op een heel mooie manier onder woorden brengen hoe wij zijn en hoe we zo mooi bij elkaar passen. Uiteraard pinken we wat traantjes weg, want zoveel liefde in woorden is te mooi om niet aan te komen in je hart.
We tafelen wat na en beginnen een beetje moe te worden. Het was een intense dag en zelfs na de ceremonie al merkten we dat we best moe waren van alle indrukken. Tel daar de warmte bij op en het is goed geweest! Mooier dan dit kan het toch niet worden; geslaagd is het immers al! Er wordt opgeruimd en wij mogen niet anders dan toekijken (ook best lastig als beide aanpakkers…). En rond half 10 gaan we richting huis.
Maaike, Carmen.
Bas voelt zich niet zo lekker en zodra we thuis zijn zit hij al snel vastgekluisterd aan het toilet: zonnesteek. De halve nacht vertoeft hij op de wc vanwege overgeven en diarree. Desondanks is het een gezellige nacht, want we kletsen wat af; af en toe met intermezzo naar het toilet. In voor- en tegenspoed begint zo wel heel letterlijk! Maar gelukkig zijn wij niet bang voor een beetje tegenslag. We komen de nacht goed door en hoewel de volgende dag brak was het het allemaal waard! Wat een geweldige dag was gisteren!
De zondag besteden we op de bank. Het lezen van alle kaarten en het uitpakken van alle cadeaus! De prachtige dag wordt ondersteund door alle prachtige gelukswensen, mooie persoonlijke cadeaus en lieve kaarten. Wauw, emoties komen wederom na al die mooie woorden (en misschien ook een beetje de vermoeidheid). We kijken terug op een prachtige huwelijksdag. Het duimen voor goed weer heeft gewerkt! Zó goed zelfs dat het de warmste dag van het jaar werd! Wauw! Thanks allemaal!!!!
Zes dagen later zijn inmiddels ook alle 12 zakken met flessen naar de supermarkt gebracht. Wát een werk, maar veel lol hebben we er wel om gehad! (En de mensen in de supermarkt ook die wilden weten hoe we aan zoveel flessen kwamen… 😉 ) Tijd voor een mooie huwelijksreis en gelukkig is die niet al te ver meer (<— haha eigenlijk best een leuk woordgrapje) in het vooruitzicht.
En nu al zóóó benieuwd naar alle mooie foto’s!!!!!!
Mocht je het leuk vinden; ik ga ook weer bloggen tijdens deze reis, dus de komende weken kun je weer wat meer updates op mijn site verwachten 🙂
Ine en Bas
Gefeliciteerd met jullie huwelijk
Gr Kirsten
Leuk om even mee te lezen over jullie mooie trouwdag ❤
Nogmaals gefeliciteerd met je verjaardag en een fijne reis😁
Verjaardag… hahaha lang leve autocorrectie.. trouwdag dus😊
Ine en Bas, deze blog was weer heel leuk met helaas aan het einde niet het gewenste einde van de dag maar gelukkig is Bas weer opgeknapt. Weer een prachtige ervaring rijker en wie weet…….er zullen nog heel wat ervaringen (zoals je al zei in voor – en tegenspoed) komen maar jullie tweetjes kunnen het aan.
Alsnog van harte gefeliciteerd saampjes
Wat een leuke blog en wat zagen jullie er mooi uit! Van harte gefeliciteerd Ine en Bas!💝
Nogmaals gefeliciteerd met jullie huwelijk ,een prachtige dag een beetje te warm , maar ja je kan niet alles hebben .jullie zien er prachtig uit ,en wat een bak met al die lege flessen , maar wel lachen en uniek . Nog veel geluk en liefde toegewenst van ons
Wat ontzettend leuk om jullie mooie trouwdag met foto’s en verhalen te lezen. Geniet van jullie huwelijksreis. Ik hoop je met “de wintersport” weer te zien! Zwanger of niet🤣😄😅😂😉
Liefs sabrine
Het was een geweldige dag