Há, ik ben de man met de hamer vóór geweest! Net voor hij met het metalen deel van de voorkant van de hamer mijn hoofd kon raken (of als ik het zelf was geweest waarschijnlijk het houten handvat omdat ik niet kan mikken) heb ik hem pootje gelapt. En dat voelt eigenlijk best goed 🙂 . Toen ik vanmorgen bij het sporten tegen Petra in de cabine naast me zei: “Wat denk je dat IK gisteren gedaan heb!” hadden er zo ongeveer 500 antwoorden kunnen komen; van yoga tot studeren, van sporten tot terrassen, van zingen tot bootcampen. Eigenlijk had je alles kunnen noemen, behalve hetgene ik gedaan heb. Gewoon omdat datgene zo ‘niet-Ine’ is dat je er niet op komt.
Wat ik gedaan heb?!

 

Ik heb gisteravond op de bank gezeten en tv gekeken 🙂

 

Haha die had je niet zien aankomen hè.

Daar was ik hard aan toe! Misschien heeft dat onder andere te maken met een weekend waarin het ons allen welbekende gezegde: “De morgenstond heeft modder in de grond” ervoor zorgde dat we deelnamen aan onze eigen editie van MudMasters 2.0.
Het was overigens, dat moet gezegd worden, een geweldig weekend. Genoten met een grote G. Gezelligheid, Coebergh, houten lepel snijden, ontbijtjes maken, muziek, Coebergh, quiche eten, sterke verhalen vertellen, bekende mensen tegen komen, Coebergh en modderrrrrr, heeeeeeeel veel modder. Dat schept een band, want iedereen zit in dezelfde shit 🙂 . Scout – In 2015 laat letterlijk zijn sporen na 😀 .

image

Natuurlijk slaap je zo’n weekend ruk; dat weet je van tevoren. Stretchers liggen comfortabeler dan matjes, maar dan nog word je wakker van elke scheet, gesnurk, als je zelf omdraait op die verdraaide stretcher of iedereen die een keer gaat plassen (of sommige anderen van een meisje dat niet in je tent hoort 🙂 )
Maandagochtend was het dus brillendag. Dat was helaas ook niet helemaal praktisch, aangezien mijn bril niet goed afgesteld is (pas de 20e keer), dus in plaats van last van m’n ogen had ik last van m’n oren. En gelukkig had ik nog geen last van andere kwaaltjes, zoals vermoeidheid, blaren van de laarzen en pijn aan mijn pols van het perongeluktegendehoekvandetafelaanlopen dussssss.
Die avond mocht ik ook nog studeren tot 21:30 (sommige mensen zouden hier hun grens bereiken, naar huis gaan en gewoon gaan slapen: waarschijnlijkhadikdatookbeterkunnendoen!), maar tot dan toe ging het nog best ok. Mijn grenzen liggen natuurlijk ook niet naast de deur.

En toen ik in bed maandagavond in bed lag, bekaf, gebroken, bedacht ik me wat voor belachelijk drukke week ik weer voor mezelf gepland heb (vertelmeietsnieuws!) en dat ik eigenlijk wederom geen enkel moment even lekker thuis ben, of gewoon tijd heb om uit te rusten van de afgelopen weken (het werk is immers ook niet in de koude kleren gaan zitten). Halverwege de nacht viel er een soort van ‘wil ik dit wel?! wat wil ik?! waar doe ik het voor?!‘ binnen. Ikhoordekerkkorenalhallelujahzingen

Lekker dan, midden in de nacht. Normale mensen slapen dan.

Maar eigenlijk was dat niet verkeerd, want hoewel ik het laatste jaar bewuster keuzes maak wat ik wil doen en waar ik energie aan wil besteden, heb ik nog steeds het probleem dat ik OVERAL energie aan wil besteden, bijna ALLES leuk vind en dus ook bijna ALLES doe. Is vast gemakkelijker dan wanneer je niets leuk vindt en nergens energie aan wilt besteden, maar ik moet echt even keuzes gaan maken.

En dus besloot ik om dinsdagavond thuis te blijven; geen yoga, ook niet snowboarden, niet afspreken, niet eens elders eten omdat ik geen energie heb om te koken, zelfs geen soepje bij oom Peter.

Gewoon even thuis.

En dus lekker naar de supermarkt om iets te halen waar ik zin in had om te maken (ook dat is leuk!). Dat werd dus ovenschotel met zalm en spinazie. Lekker gemaakt, lekker gegeten, lekker in de bank, lekker Expeditie Robinson, Bluf en Hollands next top model gekeken (heerlijk hersenloos vermaak, elk jaar hetzelfde: “Neeeee, mijn haar mag er echt niet aaaaaf!” ZUCHT) en daar nog eens goed nagedacht over dingen die ik doe en wat ik wil.
Misschien hoor je over die dingen binnenkort wel, als ik daadwerkelijk de keuzes gemaakt heb waar ik momenteel over denk.

Ik ben er wel achter dat je van een avondje op de bank zitten ook energie kunt krijgen. Ik had vanmorgen zelfs weer energie (en tijd) om deze blog te typen, de was in de machine te doen en te sporten!

Maar wel op een 0,8 tempo in plaats van 6.0. Is eigenlijk best rustgevend 🙂

Share

5 Replies to “Ine light 0.8 vs. Ine turbo 6.0”

  1. Mooi Ine, is gewoon een vorm van loslaten. Even niet dwangmatig bezig zijn met bezig zijn, maar je verstand op nul, reboot. Afstand nemen van wat je zoal bezig houd en kijken of je je energie wel aan de juiste dingen besteed. En dan…. door…?

  2. Ik vroeg me al af, wanneer Ine 6.0 een keer de werkelijkheid voorbij zou rennen 😉 Maar je hebt op tijd op de rem getrapt geloof ik 🙂

  3. Mud (eng), Barro (spa) Boue (fr) Schlamm (dui) Fango (it), in het Limburgs is het Pratschj. Inderdaad vermoeiend, dat baggeren door de modder, dit in combinatie met een enerverend en druk scout in programma. Goed gehandeld, op tijd terugschakelen, of beter nog in de leisure stand zetten! ??

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *